Często goszczą tu rożne książki popularnonaukowe. Najczęściej o zwierzętach lub pokrewnych tematach. Jednak uważam się za osobę o szerokich zainteresowaniach i ciekawią mnie nie tylko żyjące współcześnie zwierzęta, ale też i te wymarłe. Niestety, o tych ostatnich pojawia się stosunkowo niewiele książek, a ponieważ najpopularniejsze są dinozaury, to z prehistorycznych gatunków właściwie tylko o nich możemy poczytać. Dlatego nie mam w zwyczaju wybrzydzać i gdy tylko nadarzyła się okazja, w ramach współpracy z księgarnią TaniaKsiazka.pl poprosiłam o „Jak naprawdę żyły dinozaury” Deana R. Lomaxa.
I tu pierwsze zaskoczenie, bo wbrew tytułowi, książka nie jest o dinozaurach. A w każdym razie nie tylko. Oryginalny tytuł to „Locked in Time”, czyli dosłownie „zamknięte w czasie”. Co jest dużo bardziej adekwatne. Autor bowiem postanowił wybrać 50 przełomowych czy po prostu ciekawych skamieniałości, które mówią nam coś o zachowaniu prehistorycznych zwierząt. Mamy więc oczywiście dinozaury, ale także ryby pancerne, stawonogi, rekiny, owady czy pradawne ssaki. I mówcie co chcecie, ale jak dla mnie to zaleta. Do tego każdy przypadek zilustrowano zarówno zdjęciami rzeczonych skamieniałości, jak i artystycznymi rekonstrukcjami, zgodnymi z najnowszymi ustaleniami nauki (autorem tychże jest Bob Nicholls i kilka mogłabym sobie powiesić na ścianie. Aż żal, że nie rysował w kolorze). A wszystkie zostały podzielone na kilka kategorii, jak rozród, walki czy interakcje społeczne.
I muszę przyznać, że to bardzo ciekawy przegląd. O ile nie jest się totalnym paleontologicznym zapaleńcem, z wypiekami na twarzy śledzącym każdy news z branży, wiele eksponatów przedstawianych przez Lomaxa będzie dla nas nowe (choć oczywiście znajdą się też znane wszystkim oczywistości, jak choćby owiraptor na gnieździe czy walczące dinozaury z okładki). Forma przyjęta przez autora jest też odporniejsza na upływ czasu, bo o ile ustalenia na temat poszczególnych skamieniałości mogą się zmienić przy zastosowaniu nowych metod badawczych, to jednak rzadziej dotyczy to pojedynczych skamieniałości, a częściej bardziej ogólnych ustaleń (choć oczywiście się zdarza). Zwłaszcza w przypadku starszych znalezisk, które badano już długo i namiętnie różnymi metodami. To dość istotne, biorąc pod uwagę, jak dynamicznie rozwija się paleontologia.
Sama konstrukcja w formie krótkich rozdziałów ma zarówno wady i zalety. Zaletą jest możliwość czytania z doskoku: rozdzialik o seksie ryb pancernych w drodze do pracy, życie rodzinne psytakozaurów w czasie gotowania obiadu a nowotwór szczęki hadrozaura do poduszki. Krótkie ramy czasowe dla krótkich tekstów. Wada jest taka, że skakanie po tematach na dłuższą metę męczy, więc po kilku takich rozdziałach człowiek potrzebuje przerwy. I to pomimo starań autora, który prowadzi narracje żywo i przystępnie.
Polecam z całego serca, zwłaszcza osobom, które newsy o paleontologicznych odkryciach śledzą raczej z doskoku i które interesują się nie tylko dinozaurami. Można też spokojnie sprezentować ten tomik młodocianym miłośnikom kopalin, nawet młodsze nastolatki nie powinny mieć problemu ze zrozumieniem tekstu (autor na początku tematycznych części tłumaczy wszelkie co bardziej skomplikowane terminy, jakie będą potrzebne). „Jak naprawdę żyły dinozaury” czeka na was w dziale książek o biologii i przyrodzie w księgarni TaniaKsiazka.pl (a pewnie i inne fajne tytuły się tam znajdą).
I muszę przyznać, że to bardzo ciekawy przegląd. O ile nie jest się totalnym paleontologicznym zapaleńcem, z wypiekami na twarzy śledzącym każdy news z branży, wiele eksponatów przedstawianych przez Lomaxa będzie dla nas nowe (choć oczywiście znajdą się też znane wszystkim oczywistości, jak choćby owiraptor na gnieździe czy walczące dinozaury z okładki). Forma przyjęta przez autora jest też odporniejsza na upływ czasu, bo o ile ustalenia na temat poszczególnych skamieniałości mogą się zmienić przy zastosowaniu nowych metod badawczych, to jednak rzadziej dotyczy to pojedynczych skamieniałości, a częściej bardziej ogólnych ustaleń (choć oczywiście się zdarza). Zwłaszcza w przypadku starszych znalezisk, które badano już długo i namiętnie różnymi metodami. To dość istotne, biorąc pod uwagę, jak dynamicznie rozwija się paleontologia.
Sama konstrukcja w formie krótkich rozdziałów ma zarówno wady i zalety. Zaletą jest możliwość czytania z doskoku: rozdzialik o seksie ryb pancernych w drodze do pracy, życie rodzinne psytakozaurów w czasie gotowania obiadu a nowotwór szczęki hadrozaura do poduszki. Krótkie ramy czasowe dla krótkich tekstów. Wada jest taka, że skakanie po tematach na dłuższą metę męczy, więc po kilku takich rozdziałach człowiek potrzebuje przerwy. I to pomimo starań autora, który prowadzi narracje żywo i przystępnie.
Polecam z całego serca, zwłaszcza osobom, które newsy o paleontologicznych odkryciach śledzą raczej z doskoku i które interesują się nie tylko dinozaurami. Można też spokojnie sprezentować ten tomik młodocianym miłośnikom kopalin, nawet młodsze nastolatki nie powinny mieć problemu ze zrozumieniem tekstu (autor na początku tematycznych części tłumaczy wszelkie co bardziej skomplikowane terminy, jakie będą potrzebne). „Jak naprawdę żyły dinozaury” czeka na was w dziale książek o biologii i przyrodzie w księgarni TaniaKsiazka.pl (a pewnie i inne fajne tytuły się tam znajdą).
Książkę otrzymałam od księgarni TaniaKsiazka.pl
Tytuł: Jak naprawdę żyły dinozaury
Autor: Dean R. Lomax
Tytuł oryginalny: Locked in Time
Tłumacz: Andrzej Hołdys
Seria: Na ścieżkach nauki
Wydawnictwo: Prószyński i s-ka
Rok: 2022
Stron: 320
Autor: Dean R. Lomax
Tytuł oryginalny: Locked in Time
Tłumacz: Andrzej Hołdys
Seria: Na ścieżkach nauki
Wydawnictwo: Prószyński i s-ka
Rok: 2022
Stron: 320
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.