"Instytut Absurdu" Justyna Sosnowska

Moda na wydawanie wattpadowych powieści zawitała i do Polski. Mało tego, wyszła nawet z klimatów okołoromansowych i dziarsko przeszła do fantastyki. Takim właśnie rodowodem może pochwalić się "Instytut absurdu" Justyny Sosnowskiej. I niestety, nie ustrzegł się łączących się z takim pochodzeniem wad.

Eliza bardzo chce zostać dziennikarką. Tak bardzo, że składa papiery tylko na jeden kierunek, na jednej uczelni. Jakież jest jej zdziwienie, kiedy okazuje się, że nie tylko nie dostała się na studia, ale jej zgłoszenie zniknęło bez śladu. Kiedy załamana duma nad dalszymi krokami, zauważa dziwnie wyglądającego osobnika, przemykającego po kampusie. Postanawia za nim iść i w ten sposób trafia do Instytutu Absurdu, urzędu do spraw magicznych. Gdzie z miejsca proponują jej staż. Pieniądze przydadzą się z konieczności zaocznej studentce, więc Eliza nie zastanawiając się długo, zaczyna nową pracę. Która dość szybko okazuje się wykraczać poza przepisywanie raportów i porządkowanie dokumentów.

Stosik #161

Nie jestem ostatnio zbyt aktywna na blogu (zdecydowanie więcej mnie na Instagramie), ale trzeba gdzieś te backupy robić. Więc może zaczniemy od backupu z tego, co akurat w ciągu ostatnich dwóch miesięcy kupiłam.

 

Z boku dwutomowa manga kupiona na Vinted, czyli "7 milionów igieł". Wciąż nie mam bladego pojęcia o mangach, ale ta wygląda ciekawie, widziałam kilka polecanek i jest krótka, więc mam.

Trzy pozycje od góry to owoce bibliotecznego kiermaszu książki, każda pozycja za 3 zł. Na szczycie "Przewodnik stada". Co prawda od tej autorki wolałabym "Księgę sądu ostatecznego", no ale jak się nie ma co się lubi... Dalej "Wieczna wojna", bo jak nowe wydanie jest równie szpetne jak stare, to po co przepłacać. No i wisienka na torcie, czyli "Ptaki Europy". Kupiłam głownie dla ilustracji a potem sprawdziłam, po ile chodzi na Allegro i okazało się, że zrobiłam deal życia.

Reszta to egzemplarze recenzenckie. "Pieśń zemsty" dostałam od autora. To drugi tom "Ostrza Erkal", a pierwszy bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, więc będzie oczywiście czytane. Dalej "Ucieczka Apsary", którą również dostałam od autorek. Z jednej strony mam oczekiwania, bo czytałam kiedyś opowiadanie z uniwersum i bardzo mi się spodobało, z drugiej te oczekiwania tonuję, bo to zasadniczo pierwsza część pierwszego tomu, więc niepełna historia. Dalej "Ultraprzetworzeni ludzie" od Marginesów. Też mam oczekiwania, choć nieufnie podchodzę do książek o żywności. Niżej "Tamsin" od Zyska, bo chcę się przekonać, czy nie lubię Beagle'a, czy tylko "Ostatniego jednorożca". A na samym dole "Wieloryb" od Znaku, którego właśnie czytam. I który zrobiłby na mnie lepsze wrażenie, gdybym bardziej lubiła "Sto lat samotności".

Na co poluje Moreni: sierpień 2024

Miesiąc się jeszcze nie skończył, więc wpada notka z interesującymi premierami. Nie ma ich zbyt wiele, bo sierpień to taki trochę sezon ogórkowy (tzn. wychodzi sporo, tyle że głownie lekkich kryminałów i romansów wszelkiej maści, a to nie moje klimaty), ale to może i lepiej, człowiek trochę od FOMO odsapnie.

Chcę mieć

"Efekt Sieci" Martha Wells
7 sierpnia

Spadkowicz z lipca, czyli piąta część w trzecim tomie "Pamiętników Mordbota". Ta seria to mój comfort read, więc oczywiście że must have. I nawet już przeczytałam na Legimi, teraz tylko poczekać na jakąś fajną promkę na papier. Choć trzeba przyznać, że skonstruowanie opisu, który aż tak niczego by nie mówił o książce to wielka sztuka.

ZDOBYWCA nagród Hugo, Nebula i Locus w 2021 r.! Znacie to uczucie, gdy siedzicie w pracy, macie już dość ludzi, a wtedy wchodzi szef z kolejną robotą, którą trzeba zrobić na już, bo inaczej świat się skończy, choć jedyne czego chcecie, to iść do domu i oglądać ulubione seriale? I jesteście świadomą morderczą maszyną zaprogramowaną do destrukcji? Gratulacje, jesteście Mordbotem. Wstąpcie na kosmiczne bitwy, zostańcie SI, z którą najbardziej będziecie się identyfikować. Tak naprawdę jestem samo w swojej głowie, a to właśnie tam mieści się ponad dziewięćdziesiąt procent moich problemów. Gdy ludzcy towarzysze (nie przyjaciele, nigdy przyjaciele) Mordbota zostają schwytani, a inny nie-przyjaciel z przeszłości wymaga pilnej pomocy, Mordbot musi wybrać między bezwładem a drastycznymi działaniami. Wybiera drastyczne działania.

Stosik #160

Sporo mi się nazbierało książek w 2 miesiące, szczerze mówiąc więcej, niż przypuszczałam. Więc nie przedłużajmy i zacznijmy spis.

Zacznijmy może od małego zbiorku mang, gdyż udało mi się wreszcie dotrzeć do sklepu Yatta, który otwarto w naszym mieście zaledwie pół roku temu. xD I chyba trochę się wkręciłam, bo jest coś odświeżającego w skorzystaniu z polecajki sprzedawcy w dziedzinie, w której się nie orientujesz. Od lewej mamy 1 tom "Wielkiego strażnika biblioteki", mangę ze śliczną kreską, cozy klimatem i książkami w centrum fabuły. Spodobał mi się na tyle, że planuję nabyć drugi. Dalej "Przytulny dom Chi", kupiony z myślą o młodej. Przeczytałyśmy na razie 3 rozdziały, ale myślę, że się podoba. Z pewnością jest to manga przeznaczona właśnie dla tej grupy wiekowej (3-5 lat). "Oblubienica czarnoksiężnika" za to nie przypadła mi do gustu, więc nie będę kontynuować tej serii. A na Vinted kupiłam sobie komplet "Wilczych dzieci", bo od lat mi się ta manga obija o uszy, ale jakoś nigdy nie trafiła mi w łapki. A wygląda na coś, co może się spodobać.

Przejdźmy do książek. Od góry moja obecna lektura, czyli "Zasypani" - reportaż o śmieciach. Dostałam egzemplarz do recenzjo od Wydawnictwa Poznańskiego. Jestem na początku, ale zapowiada się obiecująco (choć nie obraziłabym się o większy druk).

Dalej "Help me!", też zakup na Vinted. Kiedyś już ją czytałam w ebooku, ale doszłam do wniosku, że skoro bez przerwy ją polecam ludziom, to może warto mieć papier.

Dalej efekt promocji w Empiku, czyli 3 książki ze Szczelin. "Trzymaj się z dala, kochanie" wzięłam bardziej do pary dla "Skarbów Ziemi". Potem dokupiłam jeszcze "W trybach chaosu", na którym zależało mi bardziej, do pary z "Nimoną" (bardzo sympatyczny komiks, aż nabrałam po nim chęci na rewatch animacji).

Dalej wyłowione z kosza w Biedronce "Mury". I zakupy bardziej celowane, czyli 2 tom "Pamiętników Mordbota" (mojego ostatnio ulubionego cozy readingu) i "Miecz Kaigenu", na który booktok narobił mi ogromnego smaka. Mam nadzieję, że się nie zawiodę, bo ta książka kosztuje jak za zboże. xD

Dalej trochę non-fiction, czyli "Oko tygrysa" do recenzji od Marginesów i "Rozejrzyj się!", wygrane w konkursie Powergraphu (tu mam oczekiwania. Wydanie je spełnia, pora jeszcze sprawdzić treść).

Na co poluje Moreni: lipiec 2024

Nic nie mówcie, miesiąc jeszcze się nie skończył! W dodatku lipiec nie był jakoś szczególnie zasobny w ciekawe premiery (zwłaszcza, że Mag przełożył mi premierę "Efektu sieci", chlip). Jasne, wydano sporo, ale większość to albo głośne, booktokowe romantasy (meh), albo wznowienia (chwalebne, ale zwykle mam poprzednie wydanie). Nie przedłużajmy już więc.

Chcę mieć

"Miecz Kaigenu" M. L. Wang
17 lipca

Przyznam, że tu się złapałam na booktokowy hype, bo nigdy nie trafiłam na negatywną recenzję tej książki, nawet na kontach, które zajmują się fantastyką bez romansów. Wszyscy chwalili, wszyscy umieszczali w topkach. Do tego mamy tu wątek matki i Vesper pięknie wydał. Więc kupiłam i teraz bardzo chcę, żeby to była dobra lektura (choć polskie recenzje nie napawają optymizmem).

Matka usiłująca zapomnieć o krwawej przeszłości.
Syn starający się podążyć ścieżką wojownika.
Ojciec niedostrzegający niebezpieczeństwa grożącego im wszystkim.
Czy rodzina Matsuda znajdzie siły, by obronić swoje Imperium, gdy wichry wojny dotrą na ich terytorium? A może sami przyspieszą własny upadek, zanim prawdziwi wrogowie dotrą do brzegów półwyspu?
Wysoko w zboczach góry leżącej na samym skraju Imperium Kaigenu mieszkają najpotężniejsi wojownicy na świecie, obdarzeni nadludzką mocą, dzierżący lodowe ostrza i zdolni do manipulowania poziomem mórz. Przez setki lat wojownicy z Półwyspu Kusanagi powstrzymywali wrogów Imperium, dzięki czemu ten zamarznięty skrawek lądu zyskał miano „Miecza Kaigenu”.
Mamoru, czternastoletni członek legendarnej rodziny Matsuda, od urodzenia miał tylko jeden cel: zostać doskonałym wojownikiem i bronić ojczyzny. Kiedy obcy przybysz ujawnia mu sekret, Mamoru nabiera podejrzeń, że Imperium, do obrony którego został wychowany, zbudowane jest na kłamstwach i zdaje sobie sprawę, że nie ukończy szkolenia…
Misaki pragnie zamknąć pewien rozdział swojego życia. Wychodzi za mąż i stara się zapomnieć o brutalnej przeszłości. Ukrywa miecz i wszystko co łączy ją ze wspomnieniami wojowniczki, którą dotąd była. Zdeterminowana, by stać się dobrą matką i gospodynią, postanawia już nigdy nie uciekać się do przemocy. Kiedy jednak jej dorastający syn zaczyna zadawać pytania o życie poza Półwyspem Kusanagi, i kiedy dostrzega groźbę zbliżającej się inwazji, Misaki budzi w sobie uśpionego wojownika i ponownie chwyta za miecz.

Chcę przeczytać

"Tamsin" Peter S. Beagle
16 lipca

Jak nie jestem fanką "Ostatniego jednorożca", tak wciąż planuję dać autorowi jeszcze przynajmniej jedną szansę. A opowieści o dziewczyńskiej przyjaźni jakoś tak łatwiej ze mną rezonują, więc i ta wylądowała na liście.

Zainspirowana brytyjskim folklorem i mitologią, niesamowita historia o przyjaźni wykraczającej poza czas
Amerykańska nastolatka Jenny przeprowadza się z matką oraz ojczymem na angielską prowincję. Z początku nie interesuje się nowym otoczeniem, ale wkrótce odkrywa obecność innej, tajemniczej mieszkanki jej starego domu – ducha imieniem Tamsin. Tamsin od trzystu lat nawiedzała rezydencję, uwięziona przez dawną traumę oraz straszliwe zło, którego imienia nie mogą wypowiedzieć nawet inne magiczne stworzenia zamieszkujące okolicę. Jeśli Jenny pragnie pomóc nowej przyjaciółce, musi się zanurzyć w świat mroku głębiej niż ktokolwiek od stuleci i stawić czoło niebezpieczeństwu, które na zawsze zmieni jej życie.

"Wieloryb i koniec świata" John Ironmonger
17 lipca

Czy można to nazwać powieścią preapokaliptyczną (w opozycji do postapokaliptycznej)? Nie wiem, ale sam pomysł wydaje mi się na tyle ciekawy, że dam mu szansę.

Gdzie szukać schronienia przed wielkim kryzysem? Lepiej zaufać nieznanej małej społeczności czy zdać się na dane, liczby i tabelki?
Kiedy nagi młody mężczyzna zostaje wyrzucony na piaski St Piran w Kornwalii, mieszkańcy wioski szybko go ratują. Nie wiedzą jeszcze, że Joe Haak uciekł z Londynu w obawie przed tym, że mógł spowodować globalny krach finansowy. Okazuje się jednak, że prawdziwe zagrożenie może przyjść z zupełnie innej strony.
Nikt w wiosce nie zdaje sobie jeszcze sprawy z tego, że nad światem gromadzą się czarne chmury. Joe Haak wie jednak nieco więcej i desperacko próbuje przygotować swoich nowych przyjaciół na nadchodzącą apokalipsę. Oni zaś mają swoje życie, swoje zmartwienia i z pewnym rozbawieniem patrzą na niezrozumiałe dla nich działania Joe.
To klimatyczna i miejscami zabawna powieść, która stawia przed nami odwieczne pytanie o to, jak w kryzysie zachowują się jednostki, całe społeczności i ci, którzy zdają się o wszystkim decydować.

"Herbata z polonem" Ulf Ellervik
17 lipca

Czytałam jedną bardzo fajną książkę o truciznach (kiedyś o niej napiszę), więc będę teraz szukać innych bardzo fajnych książek o truciznach. Tą dodaję sobie do sprawdzenia.

Żeby dało się wykorzystać truciznę jako broń, muszą zostać spełnione trzy warunki: trzeba mieć odpowiednią substancję, nie może być komplikacji podczas podawania jej ofierze i należy opracować plan wyparcia się udziału w zamachu. Oczywiście te trzy warunki daje się spełnić na najróżniejsze sposoby.
Gaz bojowy i substancje radioaktywne, toksyny i tal, tajni agenci i terroryści.
Ulf Ellervik zagłębia się w sztukę zabijania za pomocą trucizn. Okazuje się, że to trudniejsze, niż można by pomyśleć. Sposoby są liczne i niejednokrotnie bardzo pomysłowe. Co powiesz na przerobione parasole albo zatrute cygara? A może radioaktywna herbata albo mgiełka śmiercionośnych perfum? Opowieści o prawdziwych zbrodniach przedstawione zostają w świetle nauki. Poznajemy też makabryczną historię otruć motywowanych politycznie. Ulf Ellervik odnosi się do znanych i nieznanych przypadków, opisując nam zdarzenia wzbogacone o tło kulturowe, poruszające historie ludzi i… chemię. 

"Co powie ryba" Jonathan Balcombre
25 lipca

Jestem prosty człowiek: widzę ksiązkę o zwierzętach innych niż psy i koty, to od razu chcę ją przeczytać. A ta wygląda zachęcająco.

Czy ryby myślą? Czy potrafią rozpoznać człowieka, który przygląda im się znad powierzchni wody? Czy używają narzędzi? Jonathan Balcombe odpowiada na te i wiele innych pytań, obala przy tym różne mity na temat ryb. Zabiera nas w podróż po krainie mórz, rzek i jezior, zadając kłam naszym wyobrażeniom o rybach, które jakoby nie czują, nie myślą, a jedynie łypią oczami. Przedstawia je jako istoty czujące, świadome, towarzyskie, a niekiedy wręcz zdolne do snucia intryg – istoty pod wieloma względami podobne do nas.
Książka "Co wie ryba" przywołuje najnowsze odkrycia naukowe i pokazuje te zwierzęta jako niezwykle zróżnicowane, zabiegające o względy partnerów i nieraz nawiązujące relacje na całe życie. Ryby planują, współpracują, wyświadczają sobie nawzajem przysługi, ale czasem też się oszukują – i potrafią karać tych, którzy wyrządzili im krzywdę.
"Co wie ryba" to opis fascynujących faktów, zachęcający do poświęcenia większej uwagi zagrożonym ekosystemom wodnym naszej planety. Lektura tej książki zmienia postrzeganie wszystkich naszych kuzynów żyjących w wodzie – ze złotymi rybkami.

Na co poluje Moreni: czerwiec 2024

Po pewnej takiej przerwie wracam z zapowiedziami, tym razem na czerwiec. Nie, żeby w poprzednich miesiącach zapowiedzi brakowało, ale mnie brakowało chęci do robienia zestawienia. Ale postanowiłam trochę zewrzeć pośladki i wrócić do regularniejszego pisania, więc lecimy. Zwłaszcza, że w czerwcu jest kilka wyczekiwanych tytułów.

Chcę mieć

"Gwiezdny posłaniec" Neil DeGrasse Tyson
5 czerwca

Lubię te niewielkie formatem wydania DeGrasse Tysona z Insignisu. Mam wszystkie dotychczasowe (sprawdzić, czy "Listy do astrofizyka" też), więc pewnie i to zasili moją biblioteczkę.

Spoglądając na naszą cywilizację z kosmicznego dystansu, Neil deGrasse Tyson rzuca nowe światło na najważniejsze linie podziału współczesnego społeczeństwa. Pisze o wojnie, polityce, religii, prawdzie, pięknie, płci i rasie w sposób, który zachęca nas do głębszego poczucia jedności.
W czasach, gdy poglądy polityczne i postawy kulturowe ulegają wyjątkowej polaryzacji, Neil deGrasse Tyson przychodzi z bardzo potrzebnym antidotum na społeczne rozłamy, odwołując się z pasją do dwóch źródeł oświecenia: perspektywy kosmicznej i racjonalności nauki.
Perspektywa kosmiczna sprawia, że społeczeństwo, cywilizacja i jej zdobycze kulturowe zyskują zupełnie inny wymiar.
Nauka z kolei jest bardzo ludzka. To przecież jej metody, narzędzia i odkrycia – w rzeczywistości bardzo dalekie od chłodnego, wyzbytego uczuć stereotypu – ukształtowały współczesną cywilizację i stworzyły warunki, w których żyjemy, pracujemy i bawimy się.
To dzięki nauce i racjonalnemu myśleniu nasz światopogląd może stać się o wiele głębszy, a życie bardziej świadome, pozbawione bezpodstawnych uprzedzeń i nieuzasadnionych napięć.
Neil deGrasse Tyson w swojej książce dzieli się z nami mnóstwem ożywczych spostrzeżeń: od uwag na temat rozwiązywania konfliktów po uświadomienie nam, jak cenne i wyjątkowe jest istnienie każdej osoby. Ujawnia dziesięć pięknych i inspirujących prawd o społeczeństwie i zabiera nas w fascynującą podróż, dzięki której zaczniemy zupełnie inaczej postrzegać otaczający nas wszechświat i nasze miejsce w jego bezmiarze.

Stosik #159

Pół roku to zdecydowanie za długa przerwa w prowadzeniu ewidencji nabytych książek. Zbiera się tego potem tyle, że człowiek sam nie pamięta, co skąd wziął. A dodatkowo widać jak na dłoni że moje postanowienie noworoczne o ograniczaniu zakupów zakończyło się fiaskiem, bo tu powinno być najwyżej 12 książek. Cóż, trudno, niczego nie żałuję (pewnie dlatego, że nie wszystko przeczytałam).

Zacznijmy może od lewej, od sekcji stojącej, jest to bowiem w głównej mierze sekcja komiksowa. Nabyłam bowiem na Vinted w bardzo przystępnej cenie brakujące tomy mangi "Jak leczyć fantastyczne stworzenia". Jeszcze ich nie czytałam, ale jak przeczytam, to pewnie wrzucę jakiś post na Insta, żeby ślad pozostał. Nabyłam też drugi tom "Sweet Paprica" (i brakuje mi już tylko ostatniego), ale też nieprzeczytany. A "Plant power" to nabytek z Vinted, ale nie bardzo spełnia moje oczekiwania, więc chyba pchnę go dalej. 

W lewel kolumnie od góry mamy trochę uzupełnień z listy: "Złote enklawy" to ostatni tom cyklu Scholomance od Naomi Novik i choć uważam tę trylogię za najsłabszą rzecz, jaką napisała, to chciałam mieć komplet. "Smak trucizny" z drugiej strony czytałam na Legimi i spodobało mi się na tyle, żeby kupić papier (najwyraźniej nie tylko mnie, bo trzeba było czekać na dodruk). Pewnie skrobnę o nim kilka słów. A "Necrovet. Metody leczenia drakonidów" to drugi tom mojej ulubionej cozy serii, więc oczywiste, że trafił na półkę.

Trzy kolejne tytuły to rzeczy do recenzji. "Pieśń zemsty" to kontynuacja "Pieśni pustyni", która była moim zeszłorocznym największym pozytywnym zaskoczeniem. Liczę, że przy drugim tomie będę się bawić równie dobrze. "Nie jesteś sama, Meredith" miało być pewnym wyjściem ze strefy komfortu i jak już pisałam, było to wyjście całkiem udane. A "Pustkowie zwane pokojem" wciąż mam w czytaniu.

Cztery kolejne książki to prezent ode mnie dla mnie z okazji Dnia Książki (w outletach mieli darmową przesyłkę). Samo non-fiction. "Tajemnice wydarte zmarłym" to medycyna sądowa, "Inne umysły" to opowieść o życiu umysłowym głowonogów. "Robale rządzą światem" jest bardzo ładnie wydana (ale to Bellona, więc zobaczymy, jak przekład). A "W obronie zwierząt" miałam czytać na Legimi, ale szczęśliwie się tam nie pojawiło, więc kupiłam po taniości.

"Dziewczynę, która skoczyła do morza" też już czytałam i muszę w końcu coś o niej napisać, bo ta książka karmi moje ciepłe uczucia do animowanego "Spirited Away", więc zajęła miejsce na mojej liście cozy readów (aż mnie kusi relektura, tym razem w papierze). Akurat trafiła się okazja egzemplarza outletowego na stronie wydawnictwa, to kupiłam. Książka prawie jak nowa, ma tylko prawie niewidoczne przetarcia lakieru. Profit.

Dwa nowe Artefakty ("Pawana" i "Zygzakowata orbita") to efekt wiosennej promocji na fantastykę na Świecie Książki. A "Komara" wyhaczyłam w Biedrze za dychę.

Przechodząc do prawej kolumny: na samej górze zakupiona i przeczytana od razu po premierze dylogia "Mnich i robot" Becky Chambers (w składzie "Psalm dla zbudowanych w dziczy" i "Modlitwa za nieśmiałe korony drzew"). Chambers chyba zostanie kolejną autorką, od której wszystko kupuję w ciemno.

Niżej dwie pozycje od filtrów, obie kupione na wyprzedażach w sklepie wydawcy, choć na różnych. "Spotkania z nagą małpą" przeczytałam najpierw na Legimi, by potem spokojnie czekać na promocję. Zaś "Bydlęce brzemię" kupiłam z obawy, że nie zdążę przeczytać na Legimi.

Dwie kolejne pozycje też kupiłam u wydawcy, Na "Przygody Aminy Al-Sirafi" czekałam od dłuższego czasu, bo pisanie Chakraborty mi się podoba a fantasy, gdzie bohaterką jest dorosła, dzieciata kobieta ze świecą szukać. "Średniowiecze w liczbach" kupiłam dla Lubego, ale sama może też się skuszę. 

Pozostałe pozycje przywlokłam z kiermaszu bibliotecznego. "Męża czarownicy" wzięłam z sentymentu do tej starej, solarisowej serii. A "Człowieka do przeróbki" dlatego, że to stare wydanie jest równie szpetne jak to nowe od Rebisu, ale kosztowało 3zł, a nie 30 zł. "Poczet dziwów miejskich" to podobno słabszy Piskorski, ale wciąż Piskorski. "Długi, mroczny podwieczorek dusz" to trochę mój błąd, bo myślałam, że to pierwszy tom. Na "Historię i fantastykę" polowałam już od jakiegoś czasu, ale ceny mi nie odpowiadały. Z trylogii Bakkera mieli tylko dwa tomy ("Mrok, który nas poprzedza" i "Wojownik prorok") ale trzeci dość łatwo znaleźć w sieci, a nawet nie wiem, czy to mi się spodoba (choć w okolicach premiery byłam strasznie zajarana tą książką, ale nie udało mi się jej nigdzie wtedy dorwać). A "Seks i śmierć" dlatego, że zaintrygował mnie tytuł.

"Nie jesteś sama, Meredith" Clarie Alexander

Jestem w mojej fazie cozy obyczajówek. A ponieważ dotąd były to obyczajówki głównie azjatyckie, postanowiłam, dzięki uprzejmości wydawnictwa Znak, poszerzyć repertuar o Szkocję. Bo "Nie jesteś sama Meredith" wygląda na taką właśnie lekką cozy obyczajówkę: prosta, wektorowa grafika na okładce, przyjazne, ciepłe kolory no i opis, który sugeruje, że przyjaźni rozwiąże wszystkie nasze problemy. Och, jakież to było sprytne oszustwo. 

"O kocie, który ratował książki" Sosuke Natsukawa

Nie ma chyba szybszej metody na zwabienie czytelnika niż napisanie książki o książkach. A jeśli będzie to powieść azjatycka i z elementami fantastyki, to zwabi się bardzo konkretny typ czytelnika, czyli mnie. I dlatego na "O kocie, który ratował książki" Sosuke Natsukawy polowałam od momentu, kiedy tylko dowiedziałam się o premierze. W końcu okazało się, że jest w lokalnej bibliotece. I całe szczęście, że najpierw go wypożyczyłam, zamiast od razu kupić. Bo być może nie jest to najgorsza azjatycka książka, jaką kiedykolwiek czytałam, ale na pewno najbardziej problematyczna.

Na co poluje Moreni: marzec 2024

Wybaczcie, że w zeszłym miesiącu nie było zestawienia nowości. Nie wynikało to z braku ciekawych zapowiedzi, a raczej z ich nadmiaru. Po prostu nie mam ostatnio tych 4+ godzin na poskładanie notki z 30+ zapowiedzi. stąd, żeby kompletnie nie rezygnować z tego formatu, musiałam pomyśleć nad pewnymi modyfikacjami.

I poszłam po linii najmniejszego oporu. Po prostu od marca zaczynając, będę z zapowiedzi wybierała do 15 najciekawszych tytułów. Selekcja się przyda, zwłaszcza że coraz więcej pozycji wciągałam na listę nie mając o nich do powiedzenia nic więcej poza zdawkowym "ciekawe". Toteż zapraszam na odchudzoną listę ciekawych pozycji.

Chcę mieć

"Psalm dla zbuntowanych w dziczy", "Modlitwa za nieśmiałe korony drzew" Becky Chambers
13 i 27 kwietnia

O jak ja, sierotka po cyklu Wayfarers, bardzo na te tytuły czekałam. Od kiedy zobaczyłam na Tiktoku oryginalne wydania, miałam nadzieję, że (mimo porzucenia poprzedniego cyklu autorki po dwóch tomach) ktoś to u nas wyda. I wyda, nawet w twardej oprawie, choć zachodzę w głowę, dlaczego nie w omnibusie. Chambers to IMO bardzo niedoceniana u nas autorka, mocno na zachodzie kojarzona z trendem cozy w fantastyce. I najwyraźniej działała w tym trendzie, zanim to było modne (choć nie jest to takie hardcorowe, pozbawione jakiejkolwiek akcji cozy jak choćby w przypadku "Legend i latte". Chambers woli działać raczej zgodnie z tropem hurt-comfort, więc musi być znacząca ilość krzywdy, choćby w retrospekcji). A do tego wydawca sugeruje, że jak to się dobrze sprzeda, to może i Wayfarers wznowią, więc tym chętniej rzucę w nich pieniędzmi.

Laureatka Nagrody Hugo, Becky Chambers, daje nam nadzieję na lepszą przyszłość w swojej nowej, zachwycającej serii „Mnich i robot”.
Wieki temu roboty z Pangi zyskały samoświadomość i porzuciły swoje narzędzia.
Wieki temu masowo powędrowały do dziczy i słuch po nich zaginął.
Wieki temu przeniosły się do świata mitów i legend miejskich.
Aż pewnego dnia jeden z robotów staje na drodze herbacianego mnicha, by wypełnić dawne posłannictwo. Ma tylko jedno pytanie: „Czego potrzebują ludzie?”.
Odpowiedź zależy jednak od tego, kogo zapytać – i jak.
A mnich i robot będą musieli pytać. I to często.

Po „Psalmie dla zbudowanych w dziczy” (Nagroda Hugo) Becky Chambers powraca z piękną opowieścią o nadziei i akceptacji w drugim tomie bestsellerowej serii „Mnich i robot” (Nagroda Locusa).
Po przemierzeniu rolniczych obszarów Pangi siostrat Dex, herbaciany mnich, oraz Mszaczek, robot posłane, by ustalić, czego potrzebuje ludzkość, kierują się do wiosek i miast małego księżyca, który nazywają domem.
Mają nadzieję znaleźć odpowiedź na nurtujące ich pytanie, a przy tym poznają nowych przyjaciół, uczą się nowych pojęć i doświadczają entropijnej natury wszechświata.
Czy w świecie, w którym ludzie mają już to, czego chcą, posiadanie więcej w ogóle ma sens?
Mnich i robot będą musieli o to pytać – i to często.