Rok z okładem temu pisałam o pewnej książce o trzmielach. Wspominałam, że autor (było nie było profesor nauk biologicznych) kupił kawałek łąki we Francji i postanowił zrobić z niej minirezerwat dla wszystkich drobnych żyjątek, jakie zechcą na niej zamieszkać. A potem napisał o tym książkę. W tym roku wydawnictwo Marginesy postanowiło ja u nas wydać. A ja ją przeczytałam.
Tym razem autor porusza znacznie szerszą tematykę. Oczywiście kawałek ziemi na francuskiej wsi jest stale obecnym leitmotivem, ale jego istotność zmienia się w zależności od rozdziału. I tak, stosując zgrabny trójpodział najpierw autor skupia się na swoim małym rezerwacie, opisując już to własne przygody związane z przystosowaniem zrujnowanej farmy do zamieszkania, już to gawędząc o interesujących, a niedocenianych mieszkańcach europejskich łąk. W drugiej skupia się na zależnościach wiążących mieszkańców łąki, w trzeciej zaś stara się na nią spojrzeć w szerszym kontekście ogólnej ochrony przyrody.
Wszystkie części są napisane ze swadą i może bez literackiej finezji, ale przyjemnym gawędziarskim stylem. Miło czyta się zwłaszcza o perypetiach remontowych (przy okazji można poznać zaskakujące życie erotyczne tykotków) czy o spacerze wśród krzewów (tutaj można dowiedzieć się, skąd krwiożercze zapędy modliszek względem samców własnego gatunku). Zaskakujące, w jak fajny sposób autor potrafi wpleść naukowe rozważania w proste opowieści i jak kradną one tekst. Niemniej, najciekawiej wypada część o zagadnieniach globalnych.
To w niej bowiem autor pochyla się nad zagadnieniami, które mogą dotyczyć nas wszystkich (i tak właśnie jest, w bardzo bezpośredni sposób). Pisze na przykład o swoich badaniach dotyczących ginięcia pszczół i robi to w sposób tyleż zaangażowany, co zrównoważony. Widać, ze bardzo chce, aby czytelnik wziął sobie do serca przedstawione dane, ale jednocześnie dba, aby rzetelnie przedstawić nawet te niewygodne fakty, unikając przy tym histerycznego tonu, jaki często spotyka się w kampaniach społecznych firmowanych przez ogólnoświatowe organizacje ochrony przyrody. Pisze też o tym, dlaczego tak istotne jest, aby każdy w swoim ogródku przewidział miejsce dla dzikiego życia – wystarczy zostawić kawałek niekoszonego trawnika. To coś, co można zrobić każdy i co wbrew pozorom ma znaczenie.
„Łąka” nie jest może tak spójna tematycznie jak „Żądła rządzą”, ale to nie wada tylko zaleta. Osobiście polecam wszystkim, którzy choć trochę interesują się natura wokół siebie, a nie tylko pandami w Chinach czy gorylami w Afryce. Zawsze to okazja, żeby zaszczycić nasz ogródek świeżym spojrzeniem.
Tym razem autor porusza znacznie szerszą tematykę. Oczywiście kawałek ziemi na francuskiej wsi jest stale obecnym leitmotivem, ale jego istotność zmienia się w zależności od rozdziału. I tak, stosując zgrabny trójpodział najpierw autor skupia się na swoim małym rezerwacie, opisując już to własne przygody związane z przystosowaniem zrujnowanej farmy do zamieszkania, już to gawędząc o interesujących, a niedocenianych mieszkańcach europejskich łąk. W drugiej skupia się na zależnościach wiążących mieszkańców łąki, w trzeciej zaś stara się na nią spojrzeć w szerszym kontekście ogólnej ochrony przyrody.
Wszystkie części są napisane ze swadą i może bez literackiej finezji, ale przyjemnym gawędziarskim stylem. Miło czyta się zwłaszcza o perypetiach remontowych (przy okazji można poznać zaskakujące życie erotyczne tykotków) czy o spacerze wśród krzewów (tutaj można dowiedzieć się, skąd krwiożercze zapędy modliszek względem samców własnego gatunku). Zaskakujące, w jak fajny sposób autor potrafi wpleść naukowe rozważania w proste opowieści i jak kradną one tekst. Niemniej, najciekawiej wypada część o zagadnieniach globalnych.
To w niej bowiem autor pochyla się nad zagadnieniami, które mogą dotyczyć nas wszystkich (i tak właśnie jest, w bardzo bezpośredni sposób). Pisze na przykład o swoich badaniach dotyczących ginięcia pszczół i robi to w sposób tyleż zaangażowany, co zrównoważony. Widać, ze bardzo chce, aby czytelnik wziął sobie do serca przedstawione dane, ale jednocześnie dba, aby rzetelnie przedstawić nawet te niewygodne fakty, unikając przy tym histerycznego tonu, jaki często spotyka się w kampaniach społecznych firmowanych przez ogólnoświatowe organizacje ochrony przyrody. Pisze też o tym, dlaczego tak istotne jest, aby każdy w swoim ogródku przewidział miejsce dla dzikiego życia – wystarczy zostawić kawałek niekoszonego trawnika. To coś, co można zrobić każdy i co wbrew pozorom ma znaczenie.
„Łąka” nie jest może tak spójna tematycznie jak „Żądła rządzą”, ale to nie wada tylko zaleta. Osobiście polecam wszystkim, którzy choć trochę interesują się natura wokół siebie, a nie tylko pandami w Chinach czy gorylami w Afryce. Zawsze to okazja, żeby zaszczycić nasz ogródek świeżym spojrzeniem.
Tytuł: Łąka
Autor: Dave Goulson
Tytuł oryginalny: A Buzz in the Meadow
Tłumacz: Karolina Iwaszkiewicz
Wydawnictwo: Marginesy
Rok: 2018
Stron: 344
Autor: Dave Goulson
Tytuł oryginalny: A Buzz in the Meadow
Tłumacz: Karolina Iwaszkiewicz
Wydawnictwo: Marginesy
Rok: 2018
Stron: 344
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.