Sierpień równie ubogi w tym roku jak lipiec, ale jakieś premiery do umiarkowanie entuzjastycznego wypatrywania się trafiły. Byłyby nawet dwie więcej, ale "Non stop" Aldissa, które wyszło wczoraj w serii klasyki od Rebisu mam w starym wydaniu solarisowym, a "Sztukę ścigania się w deszczu", którą za tydzień wznawia W.A.B. z okazji zbliżającej się premiery filmu, mam w wydaniu Galaktyki sprzed 10 lat. Czy to już starość, kiedy nowości wydawnicze zaczynają dublować twoją domową biblioteczkę?...
Tym razem też bez podziału na kategorie. Nie bardzo jest co dzielić, a i nie spala mnie dojmująca chęć posiadania któregoś z tytułów.
"Rozstaje" antologia
9 sierpnia
Doroczne zbiory opowiadań sekcji literackiej Śląskiego Klubu Fantastyki darzę pewnym sentymentem. Pierwsza odsłona może nie była wybitna, ale obiecująca. Druga, o której muszę w końcu napisać, była jednym z najlepszych zbiorów opowiadań, jakie czytałam od lat (dwa z nich zresztą nominowano do Zajdla). Zobaczymy, jak wypadnie trzecia, będzie czytane na urlopie ;)
Antologia Ścieżki wyobraźni: "Rozstaje" jest trzecią tematyczną antologią, którą przygotowała sekcja literacka Śląskiego Klubu Fantastyki "Logrus", po tym, jak zdecydowaliśmy, iż rezygnujemy z dotychczas drukowanego NOL-a (Nieoficjalnego Obiektu Literackiego), w którym do tej pory prezentowaliśmy naszą twórczość. W założeniu raz do roku (latem) ma się ukazywać zbiór opowiadań, opatrzonych tytułem serii i tytułem danego zbioru, pokrywającym się z tematem, który wybieramy wspólnie na forum sekcji w roku poprzedzającym wydanie zbioru.
"Babel" Gaston Dorren
14 sierpnia
W pewien sposób fascynuje mnie materia języka i tych subtelnych różnic w wyrażaniu duszy społeczności, do której należy. Mam nadzieję, że Dorren w swojej książce idzie w tym kierunku.
Szalona, naszpikowana niesłychanymi opowieściami i pełna autoironicznego humoru książka o dwudziestu najbardziej rozpowszechnionych językach świata – od wietnamskiego po angielski, poprzez koreański, tamilski, turecki, jawajski, perski, pendżabski, japoński, suahili, niemiecki, francuski, malajski, rosyjski, portugalski, bengalski, arabski, hindi-urdu, hiszpański, mandaryński.
Gaston Dorren, lingwista i poliglota, przedstawia specyficzne cechy każdego z tych języków, a przy okazji opowiada o wszystkim, co z językiem się wiąże – historii, kulturze, różnych sposobach myślenia i postrzegania rzeczywistości. Jak najskuteczniej nauczyć się wietnamskiego? Dlaczego niemiecki to największy dziwoląg wśród języków? Dlaczego jedne języki okazały się bardziej ekspansywne niż inne? Jak porozumiewają się mieszkańcy Indonezji (dwieście sześćdziesiąt pięć milionów obywateli zamieszkujący niemal tysiąc wysp, mówiący siedmiuset językami)? Książka Gastona Dorrena przynosi odpowiedź na te i dziesiątki podobnych mniej lub dziwnych pytań, odkrywając przed nami językowy archipelag pełen wspaniałych wynalazków ludzkości.
Gaston Dorren, lingwista i poliglota, przedstawia specyficzne cechy każdego z tych języków, a przy okazji opowiada o wszystkim, co z językiem się wiąże – historii, kulturze, różnych sposobach myślenia i postrzegania rzeczywistości. Jak najskuteczniej nauczyć się wietnamskiego? Dlaczego niemiecki to największy dziwoląg wśród języków? Dlaczego jedne języki okazały się bardziej ekspansywne niż inne? Jak porozumiewają się mieszkańcy Indonezji (dwieście sześćdziesiąt pięć milionów obywateli zamieszkujący niemal tysiąc wysp, mówiący siedmiuset językami)? Książka Gastona Dorrena przynosi odpowiedź na te i dziesiątki podobnych mniej lub dziwnych pytań, odkrywając przed nami językowy archipelag pełen wspaniałych wynalazków ludzkości.
"Do błyskawicy podobne" Ada Palmer
23 sierpnia
Od czasu, kiedy Mag zamknął forum i zaniedbał swoją stronę internetową trudniej śledzić zapowiedzi. Ale i po prawdzie to w tych zapowiedziach z trudem wyśledzonych sporadycznie pojawia się coś interesującego (np. w tym roku całe dwa tytuły). Niemniej, akurat tej pozycji z UW jestem ciekawa od dłuższego czasu. Nie wiem, czy nabędę (choć z racji, że to UW istnieje spora szansa), ale przeczytać spróbuję.
Debiutancka powieść Ady Palmer, Do błyskawicy podobne, otrzymała nominację do nagrody Hugo w roku 2017. Zapewniła też autorce nagrodę imienia Johna W. Campbella.
Jest rok 2454. Po długich staraniach ludzkość osiągnęła wreszcie złoty wiek. Zbudowano go po zakończeniu straszliwego konfliktu, który zmiótł z powierzchni Ziemi zarówno religię, jak i państwa narodowe. Władzą nad światem dzieli się siedem frakcji zwanych Pasiekami. Ich dominacja opiera się na ostrożnej cenzurze, analizie statystycznej o proroczych możliwościach oraz zapewniającej dobrobyt technologii. Ta utopia jest jednak krucha i ktoś jest zdeterminowany ją obalić. Mycroft Canner – skazany za swe zbrodnie i ceniony za wielkie zdolności – jest pozbawionym osobistej wolności narzędziem – a także powiernikiem – ludzi zaliczających się do najpotężniejszych na świecie. Gdy zleca mu się zbadanie sprawy dziwacznej kradzieży, wpada na trop spisku, który może zburzyć pokój i ład, od trzech stuleci utrzymywany przez Pasieki. Mycroft ma jednak własną, dużo groźniejszą tajemnicę. To coś zupełnie nieoczekiwanego, czego nie mogłyby przewidzieć żadne statystyczne analizy. Ową groźbą jest trzynastoletni chłopak imieniem Bridger. Jak bowiem świat, który wygnał Boga, zareaguje na pojawienie się dziecka, które czyni cuda?
Jest rok 2454. Po długich staraniach ludzkość osiągnęła wreszcie złoty wiek. Zbudowano go po zakończeniu straszliwego konfliktu, który zmiótł z powierzchni Ziemi zarówno religię, jak i państwa narodowe. Władzą nad światem dzieli się siedem frakcji zwanych Pasiekami. Ich dominacja opiera się na ostrożnej cenzurze, analizie statystycznej o proroczych możliwościach oraz zapewniającej dobrobyt technologii. Ta utopia jest jednak krucha i ktoś jest zdeterminowany ją obalić. Mycroft Canner – skazany za swe zbrodnie i ceniony za wielkie zdolności – jest pozbawionym osobistej wolności narzędziem – a także powiernikiem – ludzi zaliczających się do najpotężniejszych na świecie. Gdy zleca mu się zbadanie sprawy dziwacznej kradzieży, wpada na trop spisku, który może zburzyć pokój i ład, od trzech stuleci utrzymywany przez Pasieki. Mycroft ma jednak własną, dużo groźniejszą tajemnicę. To coś zupełnie nieoczekiwanego, czego nie mogłyby przewidzieć żadne statystyczne analizy. Ową groźbą jest trzynastoletni chłopak imieniem Bridger. Jak bowiem świat, który wygnał Boga, zareaguje na pojawienie się dziecka, które czyni cuda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.